Kerst met Youssef en Myriem
Het kerstverhaal is al eeuwenoud en lijkt zich op het eerste gezicht af te spelen in een totaal andere wereld dan de onze. Een soort sprookje met een happy end, tenminste, voor de mensen die het verdere verloop van het verhaal niet kennen.
Maar eigenlijk zou dit verhaal nog steeds kunnen gebeuren. Het koppel in de hoofdrol zou dan Youssef en Myriem heten, ze komen misschien uit Oekraine, Jemen, Syrië of Afghanistan, Palestina of toch Israel..
Instabiele landen, met veel politieke en sociale onrust, met onvoorspelbare regimes of overheersers.
Want dat was 20 eeuwen niet veel anders. Het land van Youssef en Myriem was bezet gebied. En midden tussen onderdrukking en geweld blijkt Myriem zwanger. Zwanger? Dat had ze toch beter niet kunnen doen, de tijden waren onzeker; een nieuw leven opbouwen kun je dan beter laten, toch?
Maar Youssef bleef haar trouw. Ook toen de machtigste mensen besloten dat alle onderdanen geteld moesten worden en ze op reis moesten. Vanwege een stempel in je paspoort van hot naar her gestuurd, zodat de overheid precies weet wie je bent, waar je woont en waar je vandaan komt. Alsof je anders geen recht van bestaan hebt.
Dus gingen ze op reis. Niet met de bus of met de trein, maar met een ezeltje. Drie dagen reizen met een hoogzwangere vrouw op onveilige wegen. Van Nazareth in Galilea naar Bethlehem in Judea. Ze waren niet de enige mensen die weg moesten, naar een andere stad. Dus eenmaal in Bethlehem was er geen onderdak meer. De herberg, het aanmeldcentrum, was vol, waar moesten ze heen?
Gelukkig was er nog iemand die ze een plekje aanbood in de stal, tussen de dieren. Misschien was dat wel een betere plek dan die overvolle herberg, dat overvolle aanmeldcentrum, waar mensen op stoelen de nacht door moesten brengen. En zeker beter dan buiten, op een deken op de grond.
En toen werd het kind geboren. Een jongetje. Zonder kraamzorg, vroedvrouw of arts. Ze wikkelden hem in doeken en legden hem in een voerbak. Zou er ruimte zijn geweest voor blijdschap? Of waren de zorgen groter? In wat voor wereld moest dit kind opgroeien?
Maar toch, een klein kind doet iets met je. Het maakt iets in je los.
En dan, dan komen er plotseling een paar grote, ruige kerels de stal binnen, zeg maar een soort motorbende. Herders zijn het in dit verhaal, niet te vertrouwen, volgens de meeste mensen. Maar zij vertellen een wonderlijk verhaal. Ze hebben het Licht gezien en een ster. Ze hebben een boodschap gehoord over Vrede op Aarde. Die ster hebben ze gevolgd en ze komen daar uit. In die stal, bij een pasgeboren kind.
Verhaal naar een idee van Ignace Demaerel