Een viering waarin het lezen van het lijdensverhaal centraal staat. Aan het begin van de liturgie is er, naar analogie van de traditie in Taizé,  de mogelijkheid om een steen – symbool voor datgene wat je belast, wat zwaar weegt, waar je last van hebt –  bij het kruis te leggen. Je mag een eigen steen meenemen (een bijzondere van je vakantie meegenomen, eentje uit je tuin of van onderweg, of wat dat ook maar), maar er liggen bij de ingang van de kerkzaal  ook stenen.